روش‌های ایجاد و تعمیق باور به وجود خداوند در تربیت اعتقادی براساس سیره امام رضا (ع)

تربیت اعتقادی مهم‌ترین بخش نظام جامع تربیتی اسلام است که در آن اصول اعتقادات اسلام؛ یعنی باور به خداوند، پیامبران، امامت و معاد به متربی منتقل می‌شود. در این بین، اعتقاد به وجود خداوند اصل و بنیاد دیگر باورها به‌شمار می‌رود. از آنجا که اسلام، نظام تربیتی ویژه خود را ارائه کرده‌، لازم است تا روش‌های مناسب با اصول اعتقادی اسلام بر مبنای متون اسلامی استخراج شده و تعیین شوند. یکی از منابع استخراج روش‌های تربیتی، سیره قولی و عمل امامان معصوم  از جمله امام همام علی بن موسی الرضا  است که به اعتبار فرصت تاریخی ویژه‌ای که برای آن حضرت پدید آمد‌‍، می‌تواند منبع سرشاری از نظامات تربیتی را دربر داشته باشد. مقاله حاضر با این پیش فرض، به تبیین روش‌های تربیت اعتتقادی با هدف ایجاد باور به وجود خداوند بر اساس سیره و سخنان حضرت رضا  پرداخته است. روش‌هایی؛ مانند تکرار مفروضات بدیهی با شیوه‌های همراه با تمثیل جذاب و نوآورانه، ایجاد انس و احساس محبت به خداوند، عقل‌گرایی، علم آموزی، استدلال‌ محوری، پاسخ‌دهی به شبهه و ابطال دیدگاه‌های رقیب، برجسته‌سازی و ایجاد اهمیت و تفهیم غیر مستقیم، مهم‌ترین روش‌های قابل برداشت از سخنان حضرت رضا  در ایجاد باور به وجود خداوند است.